başpiskopos flavianus ne demek?

Başpiskopos Flavianus, İskenderiye Kilisesi'nin 5. yüzyıl liderlerinden biridir. İskenderiye Kilisesi, eski Mısır'da Hristiyanlık inancının önemli bir merkeziydi. Flavianus, 381 yılında İskenderiye Kilisesi'nin piskoposu olarak atandı ve 404 yılında ölümüne kadar bu görevi sürdürdü.

Flavianus, Kilise babası St. Athanasius'un öğrencisi, arkadaşı ve halefidir. Kilise'nin düşünce ve teoloji alanlarında reform yapmak için çalıştı. Özellikle, İsa'nın insan ve Tanrı doğası konusunda doğru inançları yaymak için mücadele etti. İsa'nın insan doğasının tamamen reddedilmesi, İsa'nın sadece bir insan olduğu ya da İsa'nın Tanrı doğasının İnsan doğasına hâkim olduğu düşüncelerine karşı mücadele etti.

Flavianus, İoannes Krysostomos'un patrik olduğu Konstantinopolis Kilisesi ile ilişkileri kötüleşti ve ilişkiler tamamen koparak ayrılmalarına neden oldu. Bu durum, Doğu ve Batı Kiliseleri arasında bölünmeye yol açan Büyük Bölünme'nin nedenlerinden biri olarak kabul edilir.

Flavianus, 449 yılında yapılan Efes Konsili'nde tanrısal doğa ve insani doğa konusundaki öğretiler konusunda savunma yaptı. Ancak, bazıları Flavianus'un savunmasını yanlış anladı ve İsa'nın tek bir doğası olduğunu iddia ederek, monofizitizm öğretisine neden oldu. Bunun sonucunda Flavianus, Dioskur, Timoteus ve diğerleriyle birlikte suikast düzenleyerek öldürüldü.

Bugün Başpiskopos Flavianus, Doğu ve Batı Kiliseleri tarafından tanınan ve hürmet edilen bir dini önder olarak kabul edilir.